Hola, 

We zijn een maand onderweg! Wist je dat reizen echt iets anders is dan vakantie? Deze eerste maand had niets met vakantie te maken. Stiekem hoopten we daar natuurlijk een beetje op. Maar helaas. Het was erger; ons huwelijk liep bijna op de klippen en Tobe wilde naar huis.

We wonen lekker ruim in Nederland. Iedereen heeft een eigen plekje in huis. Verhuizen naar een auto van een kleine vier vierkante meter is dus ontspullen en vooral wennen. Als een gezinslid naar buiten wil om te plassen of naar bed gaat, moet iedereen in beweging komen. Moe of chagrijnig? Doordat je zo op elkaars lip zit heeft iedereen daar last van.

De lente doet pas net zijn intrede hier dus de nachten zijn voornamelijk koud. Veel van ons leven speelt zich in de auto af, met de kachel aan. 
De eerste twee weken stonden ook in het teken van: ‘waar is..?’. 
Ook moeten we allemaal weer wennen aan ander eten, een andere taal, andere regels en andere gebruiken. En tja, dat huishouden houdt op reis niet op… De was groeit snel en de hondenharen vind je in ieder onmogelijk hoekje. Net als zand en met een beetje pech, modder. Bovendien hebben we natuurlijk geen vaatwasser en wasmachine.

Maar de vermoeidheid ebt weg en vaste routines geven ons houvast. Daardoor beleven we allemaal steeds meer plezier aan de reis en vinden we elkaar allemaal weer leuk. Wat ook helpt is het weer, we hebben steeds meer mooie dagen waarbij de zonnebrand niet kan ontbreken. De muggenspray helaas ook niet trouwens.

Tobe wilde de eerste drie weken weer naar z’n eigen douche en het liefst drie keer per dag met opa’s en oma’s bellen. Geen probleem op plekken met wifi, wel lastig wanneer dat ontbreekt en je ook nog eens te maken hebt met een tijdsverschil van vijf uur. Ook had hij het regelmatig over school en vooral over zijn beste vriendje van school. Maar bellen hielp. En leuke dingen doen ook. De heimwee neemt af en de band met Casper, mij en hond Rover neemt iedere dag toe. Het is mooi om te zien hoe flexibel hij is. Blij met kleine dingen, minder boos - ik ben vier en bepaal het zelf wel - gedrag, mee in de flow en af en toe gooit hij er een Spaans woord in. Soms wil hij nog naar huis. Maar nog liever ziet hij komende week de Iguazú-watervallen.

O ja, en even terug naar waar we gebleven waren na de vorige brief. Die walwissen hebben we helaas niet gespot. Tot groot verdriet van mijzelf. Wat zou ik die graag nog eens willen ontmoeten. 

Dus misschien geen vakantiegevoel, maar wel het reisgevoel. En al horen daar ups, downs en uitdagingen bij. Genieten doen we wel!

Liefs vanuit Argentinië

Geen brief missen? Abonneer je dan op onze substack-nieuwsbrief en ontvang iedere brief direct in je mailbox!