Roadtrip langs het verleden in Italië
Indiana Jones
Als kind was ik verliefd op Indiana Jones. Niet alleen omdat het een lekker ding was in de film. Vooral omdat ik zijn avonturen te gek vond. Ik heb eigenlijk geen idee waarom ik geen archeologie ben gaan studeren zoals ik toen van plan was. Maar tijdens onze reis door Italië kon ik het kind in mij weer laten gaan in Rome, Pompei en Paestum.
Rome
We waren hier beiden nog nooit geweest. Tijd om hier verandering in te brengen en de beroemde stad aan te doen. We konden kiezen uit vele wegen er naar toe. We parkeerden op een camping in de prachtige Romeinse heuvels. Een prima plek om bij te komen van de drukke stad.
Dit bleek hard nodig. Rome is druk. Drukker dan je je kunt voorstellen als je er nog nooit geweest bent. In musea hoef je zelf niet te lopen, je hoeft je alleen maar in de meute mee te laten varen. Scheelt weer blaren van het vele lopen wat je in deze stad doet. Een foto maken zonder vlaggetjes en mensenmassa's is amper te doen.
We moesten dus een klein beetje ons best doen om er een beetje van te kunnen genieten allemaal, maar hebben dat uiteraard wel gedaan.
Rome is indrukwekkend. Je struikelt over de historie, de archeologische vindplaatsen en de musea. We wisten uit gekkigheid niet waar te beginnen. We hebben er voor gekozen om het Vaticaan, het Vaticaanmuseum, het Collosseum, de Spaanse trappen en uiteraard de Trevi fontein te bezoeken. Heel heel mooi allemaal. Het heeft weinig zin om het hier te beschrijven. Je moet het met eigen ogen zien.
Pompeii
Als kind wilde ik Pompeii ook dolgraag zien. Ik weet niet of dat komt door het tragische verhaal, het feit dat een verlaten stad tot de verbeelding spreekt of het feit dat Pink Floyd daar een film opnam. Ik moest het zien. En indrukwekkend is het inderdaad. Zelfs met massa's toeristen die voor je beeld lopen. De straten, de muurschilderingen, de mozaïeken, de huisjes, het Colosseum.. Het is er allemaal nog. Met de vulkaan Vesivius die een einde maakte aan het leven in Pompeii nog altijd dreigend op de achtergrond. Je hebt de tijd nodig om het allemaal zien en op je in te laten werken.
Paestum
We kregen van de Lonely Planet en van lieve bejaarde campingeigenaren de tip om Paestum te bezoeken. Net als Pompeii een verlaten stad.
In 1750 werd deze stad weer herontdekt door wegwerkzaamheden. Drie joekels van tempels doemen omhoog vanuit het niets. Wederom heel indrukwekkend en inderdaad de moeite waard om een bezoekje aan te brengen. De omgeving is ook een attractie op zich. Langs de kust liggen honderden resorts, hotels en campings. Allemaal met een privestrand. Hoe dichter bij Paestum hoe luxer. Verder weg vind je de verlaten, ingevallen exemplaren. Met hier en daar een dame die op klandizie wacht.
Mijn honger naar 'oude meuk' is weer koest. Nu heb ik honger naar natuur.